ایمان به الله در اسلام
الله تعالی، پروردگار جهانیان است. تمام ستایش‌ها و تمجیدها، قدرت و عظمت، شکوه و برتری خاص اوست. هر آنچه در آسمان‌ها و زمین است از آنِ اوست. پروردگار ما صاحب قدرت مطلقه و حکمت بی‌پایان است. اوست که مرگ و زندگی را آفریده، ملک و مقام را عطا کرده، هر که را بخواهد عزت می‌بخشد و هر که را بخواهد خوار می‌کند. اوست که می‌آفریند و همچنان به آفریدن ادامه می‌دهد. اوست که زندگی می‌بخشد و روزی می‌دهد، سیر می‌کند و حفظ می‌نماید. اوست که بر همه امور زندگی و لحظه‌های آن حکومت و تدبیر می‌کند.
ایمان به الله اولین شرط برای افتخار به اسلام است. ایمان به وجود و یگانگی الله و اینکه هیچ شریک، مشابه و همتایی ندارد، یعنی پذیرفتن توحید، اساس ایمان است. بزرگترین حق پروردگار بر ما که ما را از عدم آفریده و با نعمت‌های بی‌شمار خود زنده نگه داشته است، ایمان به اوست.
ایمان به الله، پیروی از پیامبری که او مأمور کرده و کتابی که او فرستاده، پذیرش مرزها و احکام او را می‌طلبد. مؤمن، ایمان به الله را تنها یک کلمه نمی‌داند. بلکه ایمان به الله، از طریق آیات قرآن کریم و احادیث پیامبر ما، شناخت پروردگار را و زندگی بر اساس این ایمان را ضروری می‌سازد. ایمان به الله به زندگی مؤمن معنا می‌بخشد، تصمیم‌ها و افکار او را هدایت می‌کند، و روابطش با تمام موجودات زنده و بی‌جان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. بنابراین، ایمان که از زبان مؤمن بیرون می‌آید و در قلبش ریشه می‌دواند، در واقع ضامن خیر و نیکی در دنیا است.
انسانی که به الله ایمان دارد، در تمام کارهای خود به دنبال رضایت پروردگار است. حقوق خانواده، بستگان، همسایگان و کارکنان خود را حفظ می‌کند. هر کاری که به عهده می‌گیرد را با حس امانتداری انجام می‌دهد.
انسانی که به الله ایمان دارد، می‌داند که حتی کوچک‌ترین کارهای خوب و بد در این دنیا قطعا نتیجه‌ای دارد. او آخرت را با دنیا عوض نمی‌کند و زندگی‌اش را به گونه‌ای می‌سازد که حساب‌پذیر باشد.
