Творецот, сопственикот и владетелот на целото вселено, Ценаби Хак, го постави човекот на оваа земја, која е дел од бесконечниот универзум, како оној кој има одговорност. Му даде способност за знаење, размислување и разбирање, способност да ги разликува доброто и злото, способност да избира и да ја користи својата волја. Му дарува овластувања. Во кратки црти, му даде слобода и го испрати како наследник на земјата.
Во основа, на земјата постојат два правци кои човекот може слободно да ги избере: правиот (Хак) и погрешниот (батил). Правиот пат ја претставува патот на Аллах, а погрешниот пат ја претставува патот на Шејтан. Аллах-у Те’ала испрати божествени пораки за да ги води луѓето на правиот пат, а исто така испрати и пророци кои не само што ги пренесоа овие пораки, туку и покажаа како да ги применуваат и како да бидат пример за другите. Ако човек го избере правиот пат, ќе најде мир и спокој на земјата и во вечниот живот во Ахирет ќе биде награден со вечен мир и среќа во Рајот. Но, ако го избере патот на Шејтан, ќе се наоѓа во неволји во овој живот и ќе биде казнет со вечен немир и несреќа во Пеколот. Кога човек ја избира страната на Аллах, тоа се нарекува Ислам.
Господарот на вселената ја постави човечката раса на оваа земја со оваа задача. На првите луѓе (Hz. Âdem и Хавва) им даде некои заповеди како треба да живеат на земјата. Овие први луѓе не беа родени во темнината на невеќеството и неупатеноста. Напротив, тие беа испратени на земјата со знаење. Тие беа свесни за некои вистини и ги знаеја животните правила. Нивниот живот беше со покорност кон Аллах, т.е. Ислам. Тие им дадоа заповед на своите потомци да бидат „муслимани“ (покорни на Аллах).
Немото на Исламот доаѓа од два извора во секој период на историјата. Првиот е Божјото слово (Куран), а вториот се Божјите пророци (Нека е мир над нив). Тие пророци беа испратени од Аллах-у Те’ала не само за да ги пренесат и објаснат Божјите заповеди, туку и за да покажат како да ги применуваат во животот и како да бидат пример за другите. Првиот пророк испратен на земјата беше Hz. Âdem, а последниот пророк беше Hz. Muhammed.
Пророците споменати во Куран се следни:
- Hz. Âдем (а.с)
- Hz. İdris (а.с)
- Hz. Nûh (а.с)
- Hz. Hûd (а.с)
- Hz. Sâlih (а.с)
- Hz. İbrâhîm (а.с)
- Hz. İsmâîl (а.с)
- Hz. Lût (а.с)
- Hz. İshâk (а.с)
- Hz. Yâkûb (а.с)
- Hz. Yûsuf (а.с)
- Hz. Eyyûb (а.с)
- Hz. Şuayb (а.с)
- Hz. Mûsâ (а.с)
- Hz. Hârûn (а.с)
- Hz. Dâvûd (а.с)
- Hz. Süleymân (а.с)
- Hz. Zülkifl (а.с)
- Hz. İlyâs (а.с)
- Hz. Elyesa (а.с)
- Hz. Yûnus (а.с)
- Hz. Zekeriyyâ (а.с)
- Hz. Yahyâ (а.с)
- Hz. Îsâ (а.с)
- Hz. Muhammed (с.а.в)
Освен нив, се споменуваат и имена како Hz. Üzeyr, Hz. Lokmân и Hz. Zülkarneyn, но не е сигурно дали тие биле пророци.
Пророците исто така беа задолжени да ги надгледуваат поединците и општествата за да постигнат целите што ги постави Куран, и да ги исправат недостатоците во човековиот живот. Овие два елементи се толку нераскинливо поврзани што ако ги разделиме, не само што не ќе ја разбереме вистинската смисла на верата, туку и ќе бидеме изгубени на правиот пат. Ако го разделите Куран од Божјиот Пратеник, нема да постигнете ништо.
Како што беше во старите времиња, така и во нашето време, човекот повторно може да пристапи до Исламот од овие два извора кои траат од времето на вековите. Првиот е Божјото слово, кое сега може да се најде само во Куран-от, а вториот е животот на Пророкот Muhammed (с.а.в.), кој е сокриен во неговиот живот и хадиси.
Како што беше и секогаш ќе биде, денес човекот може да го разбере Исламот само ако го разбере Куран-от преку животот и хадисите на Пророкот Muhammed, а исто така може да го разбере Пророкот Muhammed преку помош на Куран. Ако не се разберат тие два извора, не може да се разјасни вистинската вера или да се најде вистинскиот пат.
Тие две задачи и цели се истите и за Куран и за Пророкот Muhammed (с.а.в.), и нашето разбирање на нив ќе биде зависно од степенот на разбирање на тие задачи и цели. Ако оваа вистина се заборави, Куран-от ќе остане само збир на зборови, а животот на Пророкот ќе биде само еден животен приказ и низ настани.
Извор: Мевдуди, Тариот на Тевхид и Животот на Пророкот Muhammed