ისლამში წიგნებში რწმენა რწმენის ძირითად შემადგენელ ნაწილს წარმოადგენს და ეს ნიშნავს იმ წმინდა წიგნებში რწმენას, რომლებიც ღმერთმა ადამიანებს გრძელვადიანი გზამკვლევისთვის გაუგზავნა. ეს წიგნები ღმერთის გამოვლინებას მოიცავს, რომელიც ადამიანებს სწორი გზისკენ მიგვანიშნებს. ისლამში თევრატი, ზებური, ინჯილი და ყურანი-კერიმი ამ წიგნებს შორის შედის. თუმცა, ყურანი-კერიმი უკანასკნელი მაცდური წიგნია, რომელიც ახსნის და ამართლებს წინამორბედი წიგნების გზავნილებს (ბაქარა, 2/2; მაიდა, 5/48).
ყურანი ღმერთის სიტყვაა და ისმა განგებ ჰზ. მუჰამედს (ს.ა.ვ.) 610 წელს სულთანი ზაბრაილი გააგზავნა. ყურანი არის როგორც ღვთიური ძალოვანი იდუმალი წიგნი, ასევე ეთიკური და სამართლებრივი წესებით ამოზნექილი ცხოვრების წიგნი. ყოველთვის ახალი და მარადიული გზავნილით ყურანი არის განათების სხივი, რომელიც უფალმა ყველას უგზავნა და ის დაიცავს მას (ხიჯრ, 15/9). ამიტომ, მას შემდეგ, რაც ეს წიგნი გამოჩნდა, ყველა ყურანი ერთნაირია. ყურანში რწმენა იმაში მდგომარეობს, რომ მისი სწავლულობანი აღიარებული იყოს და ცხოვრება მის მიერ საჩივრებზე დაფუძნდეს.