ისლამში წიგნებისადმი რწმენა რწმენის საფუძვლების ნაწილია და ნიშნავს ღმერთის მიერ ადამიანებისთვის გზამკვლევად გამოგზავნილი წმინდა წიგნებისადმი რწმენას. ეს წიგნები ღმერთის გამოცხადების გადასაცემად იქნა მოციქულებისთვის გამოგზავნილი და ადამიანის მართალ გზაზე დასაყენებლად გამოიყენებოდა. ისლამში ესენია თორა, ფსალმუნი, სახარება და ყურანი. თუმცა, ყურანი ბოლო წმინდა წიგნია, რომელიც ადასტურებს და ასრულებს წინა წიგნების შეტყობინებებს (ბაქარა, 2/2; მაიდა, 5/48).
ყურანი არის ღმერთის სიტყვა და იგი გადაეცა წინასწარმეტყველ მუჰამედს (ღმერთმა აკურთხოს და დაიფაროს იგი) 610 წელს გამოცხადების ანგელოზ ჯიბრილის მეშვეობით. ყურანი არის როგორც ლოცვის გზამკვლევი, ასევე ცხოვრების წიგნი, რომელიც მოიცავს მორალურ და სამართლებრივ წესებს. საუკუნეობრივი და მარადიული გზავნილით, ყურანი არის ღმერთის მიერ დაცული (ჰიჯრი, 15/9) ნათელი მთელი კაცობრიობისთვის. მისი გადმოცემის დღიდან მოყოლებული, ყველა ყურანი ერთნაირია. ყურანისადმი რწმენა მისი სწავლების მიღებას და ამ პრინციპებით ცხოვრებას ნიშნავს.