Te Haapaoraa i te ‘āmuraa i te ‘Islam

Te Haapaoraa i te ‘āmuraa i te ‘Islam

I roto i te ‘Islam, te ‘āmuraa e parauhia ana te haapaoraa i te tama‘a, te inu e te faatîtîraa i te mahana atoa, mai te reva mai i te rā piti mai i te mahana e tae noa atu i te rā pa‘ari, i roto i te ava‘e Ramadāna; e ere noa i te hoê peu no te tino, ē, e mea tano atoa no te arata‘i i te vaha, te riri e te ‘a‘ano haapae. Te faufaa, o te faatupu i te mana‘o paari, ia ma‘ita‘i i te here o te mau maitai, e ia haamana‘o i te viivii o te tahi atu.
Te ‘Amui nei te mau Musulimi i te suhoor i mua a‘e i te mahana, e te haamou i to ratou ‘āmuraa ma te iftar i te ahiahi; te ‘iftar te vai ra ei taime no te haapa‘o‘o e te hoêraa. Te faati‘a-hia i te feia ma‘i, te feia paari, te vahine ‘afai e hapū/amo‘a, e te feia haere; te feia e ore e nehenehe e ‘āmuraa, e nehenehe ratou e faaho‘i i muri iho aore ra e tauturu i te feia veve na roto i te fidya.
E ere noa te ‘āmuraa i te hi‘o, ē, e hoê peu no te faamā i te aau e te faatupu i te aroha no te taata. Ua parau te Poropeta ﷺ: “Te hoê taata te horo‘a i te maa i te taata ‘āmuraa i te iftar, e farii oia i te faaueraa ta te taata ‘āmuraa, e eita e faaiti i te faaueraa ta te taata ‘āmuraa.” (Tirmidhi, Sawm, 82).