Besimi në jetën e përtejme shpreh idenë se njeriu do të përballet me një realitet përtej kësaj jete në botë. Sipas Islamit, kjo botë është vetëm një vend i përkohshëm prove dhe jeta e vërtetë do të fillojë në botën e përtejme. Kur’ani Famëlartë kujton se njeriu është krijuar prej asgjësë dhe thekson se ringjallja pas vdekjes është po aq e mundshme nga i njëjti fuqi: “A mendon njeriu se Ne nuk do t’i mbledhim eshtrat e tij? Po, Ne jemi të aftë ta rikthejmë edhe majën e gishtave të tij.” (Kijameti, 75:3-4)
Besimi në jetën e përtejme e çliron jetën nga kufizimi vetëm material dhe e fton njeriun drejt një përgjegjësie më të lartë morale. Ai forcon idenë se mirëbërja, drejtësia dhe mëshira nuk duhen bërë vetëm për përfitime tokësore, por për një shpërblim të përjetshëm. Ky besim gjithashtu ofron një vizion të një rendi ku të drejtat e të shtypurve do të rikthehen patjetër dhe drejtësia do të vendoset. Ky është një këndvështrim i fuqishëm që mund të sjellë shpresë dhe qetësi, veçanërisht për ata që mendojnë se jeta është pa kuptim. Besimi në jetën e përtejme është një e vërtetë e thellë që hap derën për të kuptuar qëllimin e ekzistencës njerëzore.
