De Profeet in de Islam
De Almachtige Schepper, Allah, de Heer en Heerser van het hele universum, heeft de mens aangesteld als verantwoordelijke op het deel van de schepping dat wij “de wereld” noemen. Hij heeft hem het vermogen gegeven om te weten, te denken en te begrijpen, onderscheid te maken tussen goed en kwaad, te kiezen en zijn wil te gebruiken. Hij schonk hem beschikking en vrijheid, en stuurde hem als plaatsvervanger (khalifa) op aarde.
Op aarde heeft de mens fundamenteel gezien twee wegen om vrij tussen te kiezen: de weg van de waarheid (al-Haqq) en de valse weg (al-Bâtil). De weg van de waarheid vertegenwoordigt het pad van Allah; de valse weg vertegenwoordigt het pad van Satan. Om de mensen naar het juiste pad te leiden, heeft Allah goddelijke openbaringen gestuurd en profeten uit hun midden gekozen. Deze profeten brachten deze boodschappen over en leefden er ook zelf naar, als voorbeeld voor de mensen.
Als de mens de weg van Allah kiest, zal hij rust en vrede vinden in dit leven, en eeuwig geluk en genot in het hiernamaals, dat ‘paradijs’ wordt genoemd. Als hij echter Satans weg volgt, zal hij zowel in dit leven als in het hiernamaals leed en ellende ondervinden. In het hiernamaals wacht hem dan de hel – een plaats van eeuwige pijn en onrust. Het gebruikmaken van de vrije wil ten gunste van Allah heet ‘Islam’.
Allah plaatste de mens met deze opdracht op aarde. Hij gaf het eerste mensenpaar (Adam en Eva) richtlijnen over hoe ze moesten leven. Zij werden niet in onwetendheid op aarde gezet – integendeel, zij kwamen met kennis. Zij kenden al enkele waarheden en leefregels. Hun levensstijl was gebaseerd op gehoorzaamheid aan Allah – dat is: Islam. Ze droegen deze boodschap ook aan hun kinderen over en bevalen hun om “moslim” te zijn – onderdanig aan Allah.
De gunst van Islam is in alle tijden op twee manieren tot de mens gekomen:
- via het Woord van Allah,
- via de profeten van Allah (vrede zij met hen allen).
Deze profeten kregen van Allah niet alleen de taak om Zijn woord te verkondigen, maar ook om te laten zien hoe dit praktisch in het leven toegepast moest worden. Ze waren voorbeelden in zowel woord als daad.
De eerste profeet op aarde was Adam, en de laatste was Mohammed (vrede zij met hem).
Proeten die genoemd worden in de Koran zijn:
- Adam (a.s.)
- Idris (a.s.)
- Noach (Nuh) (a.s.)
- Hud (a.s.)
- Salih (a.s.)
- Abraham (Ibrahim) (a.s.)
- Ismaël (Isma’il) (a.s.)
- Lot (Lut) (a.s.)
- Isaak (Ishaq) (a.s.)
- Jakob (Ya’qub) (a.s.)
- Jozef (Yusuf) (a.s.)
- Job (Ayyub) (a.s.)
- Shu’ayb (a.s.)
- Mozes (Musa) (a.s.)
- Aäron (Harun) (a.s.)
- David (Dawud) (a.s.)
- Salomo (Suleiman) (a.s.)
- Dzulkifl (a.s.)
- Elias (Ilyas) (a.s.)
- Elisa (Elyasa) (a.s.)
- Jonas (Yunus) (a.s.)
- Zacharias (Zakariya) (a.s.)
- Johannes (Yahya) (a.s.)
- Jezus (Isa) (a.s.)
- Mohammed (s.a.w.)
Daarnaast worden Uzair, Loekman en Dhoel-Qarnain ook in de Koran genoemd, maar het is niet duidelijk of zij profeten waren.
Profeten vervulden ook een sociale en morele rol.
Zij moesten het gedrag van individuen en samenlevingen corrigeren, en de doelen van de religie – zoals gedefinieerd door de Koran – helpen verwezenlijken. Deze twee elementen – de Koran en de Profeet – zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Als men probeert ze van elkaar te scheiden, kan men noch de religie volledig begrijpen, noch de rechte weg vinden. Wie de Koran probeert te begrijpen zonder de Profeet, zal zijn doel missen.
Zoals in het verleden, kan men ook vandaag de dag slechts op twee manieren toegang krijgen tot de zegen van de Islam:
- via het Woord van Allah, dat nu alleen nog in de vorm van de Koran bestaat;
- via het leven van de Profeet Mohammed – zijn levenswijze (sîrah) en overgeleverde uitspraken (hadiths).
De Islam kan alleen volledig worden begrepen als men de Koran begrijpt door middel van de Profeet, en de Profeet begrijpt via de Koran. Wie dit wederkerig kan vatten, heeft Islam begrepen. Anders blijft de Koran slechts een verzameling woorden en de biografie van de Profeet slechts een reeks verhalen.