Верувањето во животот по смртта во исламот
Верувањето во животот по смртта ја изразува идејата дека човекот ќе се соочи со една реалност која ја надминува овој земен живот. Според исламот, овој свет е само привремен простор за искушение, а вистинскиот живот започнува во животот по смртта. Кур’анот го потсетува човештвото дека е создадено од ништо и нагласува дека воскресението по смртта исто така е во моќта на Бога: „Дали човекот мисли дека не можеме да ги собереме неговите кости? Да, ние сме способни дури и да ги вратиме неговите прсти на првобитната форма“ (Кијама, 75:3-4).
Верувањето во животот по смртта ја преминува само материјалистичката гледна точка за животот и повикува на повисока морална одговорност. Ова верување ја засилува идејата дека добрите дела, правдата и милоста не треба да се прават само за земни придобивки, туку за вечна награда. Покрај тоа, ова верување понудува визија на универзум каде правата на угнетените ќе бидат обновени и правдата ќе победи. Оваа перспектива им дава надеж и мир, особено на оние кои сметаат дека животот е без значење. Верувањето во животот по смртта го отвора патот за размислување за целта на човечкото постоење и дава длабока вистина за размислување.
