IBOÐUN Í ÍSLAM
Orðið „ibadet“ þýðir: að hlýða, lúta, þjóna, sýna auðmýkt og tilbiðja. Í trúarlegu samhengi merkir það: „meðvituð hlýðni sem er framkvæmd með réttri fyrirætlun og gjörð og er verðlaunuð af Allah, þar sem hún tjáir lotningu og nálgun við Hann“. Að tilbiðja Allah er hámark hlýðni og virðingar. Í Kóraninum kemur fram að mennirnir hafi verið skapaðir til að tilbiðja Allah (adh-Dhāriyāt, 51:56), og að allir spámenn hafi kallað menn til að tilbiðja aðeins Allah (al-Baqara, 2:83).
Í Kóraninum er hugtakið „ibadet“ notað í ýmsum merkingum: eintrú (tawḥīd – an-Nisā’, 4:36), hlýðni (al-Baqara, 2:172), bæn (al-Mu’min, 40:60), auðmýkt og undirgefni (al-Fātiḥa, 1:5), trú og réttlát verk (an-Nisā’, 4:172–173), vegsömun og lotning (al-Aʿrāf, 7:206), þekking og skilningur á Allah (adh-Dhāriyāt, 51:56). Af þessu leiðir að „ibadet“ í víðasta skilningi merkir að fylgja boðum og bönnum íslams og vernda mörk sem Allah hefur sett.
Til að gjörð teljist vera tilbeiðsla þurfa þrjú atriði að vera til staðar: trú, fyrirætlun (niyyah) og einlægni (ikhlāṣ). Tilbeiðslan verður að vera framkvæmd einungis til að þóknast Allah og að vera í samræmi við kenningar íslams.
Út frá framkvæmd má skipta tilbeiðslu í fjóra flokka:
a) Tilbeiðsla hjartans: trú, einlægni, fyrirætlun, íhugun, guðþekking, þolinmæði, guðsótti.
b) Líkamleg tilbeiðsla: bænir, föstur, minning (dhikr) og bæn, góðvild við foreldra, góð framkoma við fólk og að viðhalda fjölskylduböndum.
c) Efnisleg tilbeiðsla: zakat (skyldubundið framlög), sadaqa (frjáls framlög), hjálp til fátækra og ættingja, framlög í nafni Allah.
d) Bæði líkamleg og efnisleg tilbeiðsla: pílagrímsferð til Mekka (hajj) og barátta á vegi Allah (jihād).
