O Creador, propietario e soberano de todo o universo, Alá, asignou ao ser humano un papel neste mundo que chamamos Terra. Dotounos de habilidades para coñecer, pensar e comprender, así como da capacidade de distinguir entre o bo e o malo, e de elixir e utilizar a súa vontade. Outorgou dereitos e autorizacións. En resumo, concedeu liberdade ao ser humano e enviouno á Terra como o seu representante.
No mundo, existen dous lados que o ser humano pode elixir libremente: a verdade certo e a falsidade superstcion. O lado verdadeiro representa o camiño de Alá, mentres que a falsidade representa o camiño de Satán. Alá enviou mensaxes divinas como guía para que os seres humanos poidan atopar o que é correcto, así como profetas que transmitiron estas mensaxes e as viviron. Se unha persoa elixe o camiño correcto, atopará paz e serenidade nesta vida e accederá á felicidade eterna no paraíso no máis alá. En cambio, se elixe o camiño de Satán, sufrirá dificultades nesta vida e será castigado coa eternidade de desasosiego e infelicidade no inferno. A elección de usar esta opción a favor de Alá é o que chamamos Islam.
O Soberano do Universo estableceu ao ser humano na Terra cunha clara guía. Deulle certas instrucións sobre como debía vivir a primeira parella humana (Adán e Eva). Estes primeiros humanos non viñeron ao mundo na ignorancia; pola contra, foron enviados con coñecementos. Sabían algúns feitos e aprenderan certas regras da vida. O seu estilo de vida era a obediencia a Alá, é dicir, o Islam. Tamén instruíron aos seus fillos a ser “múslim” (obedientes a Alá).
O don do Islam chegou á humanidade a través de dúas fontes principais: a palabra de Alá e os profetas de Alá (que a paz sexa con eles). Estes profetas non foron só encargados de difundir a palabra de Alá, senón tamén de mostrar como aplicar esas ensinanzas e servir de exemplo para os demais. O primeiro profeta enviado á Terra foi Adán, e o último é Muhammad.
Os profetas mencionados no Corán son:
Adán (a.s)
Idris (a.s)
Noé (a.s)
Húd (a.s)
Salih (a.s)
Abraham (a.s)
Ismael (a.s)
Lote (a.s)
Isaac (a.s)
Xacob (a.s)
José (a.s)
Xob (a.s)
Suayb (a.s)
Moisés (a.s)
Aarón (a.s)
David (a.s)
Salomón (a.s)
Zulkifl (a.s)
Elias (a.s)
Eliseo (a.s)
Xonás (a.s)
Zacarías (a.s)
Xoán (a.s)
Xesús (a.s)
Muhammad (s.a.v)
Fóra destes, tamén se mencionan nomes como Uzeyr, Luqmân e Zulkarnayn, pero non se sabe se eran profetas.
Os profetas tamén son responsables de supervisar a sociedade e corrixir as deficiencias na vida humana para alcanzar os obxectivos establecidos no Corán. Estes dous elementos están tan entrelazados que, se se separan, non podemos comprender o verdadeiro significado da relixión nin atopar o camiño correcto. Se separas o Corán do Mensaxeiro de Alá, non chegarás a ningunha parte.
Tanto na antigüidade como na actualidade, a humanidade pode acceder ao don do Islam a través das mesmas dúas fontes. A primeira é a palabra de Alá, que hoxe existe só na forma do Corán; a segunda é a vida do Profeta Muhammad (s.a.v.) e as súas hadices.
Como sempre, hoxe en día, a humanidade só pode comprender o Islam a través do Corán e de Muhammad, e viceversa. Quen pode entender ambos co apoio mutuo, é quen realmente comprendeu o Islam. De non ser así, non se poderá comprender a relixión nin atopar o camiño correcto.
A misión do Corán e a de Muhammad (s.a.v.) son as mesmas e comparten o mesmo obxectivo, polo que a nosa comprensión real deles depende do noso grao de comprensión da súa misión e propósito. Se se esquece esta verdade, o Corán non será máis que unha colección de palabras, e a vida do Profeta quedarase reducida a unha simple historia de vida e unha cadea de eventos.
Fonte: Mevdûdî, Struggle for Tawhid Throughout History e Hz. Vida do Profeta
