It leauwen yn it hjirneimelske libben (ahiret) ferwiist nei it idee dat de minske nei dit wrâldske libben in nije, ivige realiteit tsjinkomt. Neffens de Islam is dizze wrâld allinnich in tydlik plak fan beproeving, en it wiere libben sil begjinne yn it libben nei de dea. De Koran herinnert de minske deroan dat er út it neat skepen is en beklammet dat opnij opwekjen nei de dea krekt sa goed mooglik is troch deselde godlike krêft: “Tinkt de minske dat wy syn bonken net wer gearbringe kinne? Wis, wy binne by steat sels syn fingerseinen wer te meitsjen.” (Al-Qiyamah, 75:3-4)
It leauwen yn it hjirneimelske libben set it libben net allinnich fêst op materiële bestean, mar ropt de minske op ta in hegere morele ferantwurdlikens. It fersterket it idee dat goedens, rjochtfeardigens en barmhertigens net allinnich foar wrâldske winst dien wurde moatte, mar ek foar in ivige beleanning. Dit leauwen biedt ek in fisy op in wrâld dêr’t it rjocht fan ûnskuldigen net ferlern giet en dêr’t rjochtfeardigens oerwint. It jout in machtige ynsjog foar minsken dy’t it libben as sinleas sjogge, en kin harren hoop en frede jaan. It leauwen yn ahiret is in djippe wierheid dy’t de doar iepenet foar de minske om syn besteansdoel te freegjen.
