Gebed yn de Islam
It gebed (namaz) is de wichtichste foarm fan oanbidding fan Allah yn de Islam.
It wurdt fiif kear deis dien: moarns, middeis, midde-middeis, jûns en nachts.
Elk gebed hat in fêst tiidstip en jout de kâns om Allah te betinken, tankberens te toanen en in geastlike ferbining mei Him te meitsjen.
It gebed bestiet út spesifike bewegings: stean, bûgje (ruku), knibbelje mei it foarholle op ’e grûn (sujûd) en sitten.
Dizze bewegings hawwe net allinne in lichaamlike betsjutting, mar ek in djippe geastlike sin.
It momint fan sujûd is it tichtst by Allah.
It gebed wurdt yn it Arabysk útsprutsen, om’t dat de taal fan de Koran is.
It wurdt lykwols oanret om de betsjutting fan de teksten te begripen.
De ynhâld fan it gebed is bedoeld om Allah te priizgjen, genede te freegjen en lieding te sykjen.
It doel fan it gebed is om los te kommen fan wrâldske drokten en in bewuste ferbining mei de Skepper te meitsjen.
It is gjin gewoan ritueel, mar in yntinsjeel rjochtsjen fan it hert.
🕌 It gebed is foar de moslim in manier om syn hert fiif kear deis op Allah ôf te stimmen.