Ang Pagtuo sa Kaza ug Kader sa Islam
Sumala sa Islam, walay bisan unsa nga mahitabo nga wala’y hinungdan. Ang uniberso naglihok ubos sa hingpit nga han-ay. Kini nga han-ay gitawag og “kader”: ang kahibalo sa Allah sa tanan nga butang sa una pa ug ang Hinigpit nga pagtakda niini. Ang “kaza” mao ang pagtuman sa maong pagtakda sa takdang panahon.
Apan kini dili nagpasabot nga mawala ang kagawasan sa pagbuot sa tawo. Ang tawo gihatagan og huna-huna, kabubut-on, ug konsensya. Siya nagapili ug nagadala og responsibilidad sa iyang mga desisyon. Nasayud si Allah unsay pilion sa tawo apan dili Siya pugson siya. Sama ra kini sa astronomo nga nasayud sa panahon sa usa ka eclipse sa adlaw: ang pagkahibalo dili magpasabot nga siya ang hinungdan.
Sa Qur’an, ingon niini:
“Walay bisan unsang kasamok nga moabot kaninyo sa yuta o sa inyong kaugalingon nga wala pa kini gisulat sa usa ka basahon sa wala pa kami maghimo niini.” (Al-Hadid, 57:22)
Ang pagtuo sa kader nagahatag kalinaw sa tawo: kini naghatag og kahulugan sa kapildihan ug nagkontrol sa kalampusan. Ang tawo naningkamot, nagsalig kang Allah ug nagbilin sa resulta kaniya, kay Siya maoy labing nakahibalo sa tanan.
