Намаз у ісламе
Намаз (Ṣalāh) — гэта найасноўная форма пакланення Алаху ў Ісламе.
Ён выконваецца пяць разоў на дзень: на досвітку (Фаджр), апоўдні (Зухр), пасля абеду (Аср), на захадзе (Магрыб) і ўвечары (Іша).
Кожны час малітвы мае свой часавы прамежак і з’яўляецца магчымасцю ўспомніць Алаха, падзякаваць Яму і наладзіць сувязь з Ім.
Падчас намазу выконваюцца пэўныя рухі: стоячы, паклон (рукуʿ), земны паклон (суджуд) і сядзенне. Яны маюць не толькі фізічны, але і духоўны сэнс.
Суджуд — гэта момант, калі чалавек найбліжэй да Алаха.
Намаз чытаецца на арабскай мове, бо гэта мова Карана, але рэкамендуецца разумець яго сэнс.
Падчас малітвы славіцца Алах, просяць літасці і кіраўніцтва.
Мэта намазу — адарвацца ад зямных турбот і наладзіць сувязь з Творцам. Гэта не проста рытуал, а свядомы напрамак.
🕌 Намаз — гэта спосаб, як мусульманін наладжвае сваё сэрца на Алаха пяць разоў на дзень.