Axirət inamı, insanın bu dünya həyatının ötesində bir reallıqla üzləşəcəyini ifadə edir. İslamda, bu dünya yalnızca keçici bir sınaq yeridir və əsl həyat axirət yurdunda başlayacaqdır. Qur’an-ı Kərim, insanın yoxdan var edildiyini xatırladaraq, ölümündən sonra yenidən dirildilməsinin də eyni qüdrətlə mümkün olduğunu vurğulayır: “İnsan, bizim sümüyünü bir araya gətirə bilməyəcəyimizi düşünür? Bəli, biz onun barmaq uclarını belə əvvəlki halına gətirməyə qadirik” (Qiyamət, 75/3-4).
Axirət inamı, həyatı yalnızca maddi bir mövcudiyyətlə məhdudlaşdırmaqdan çıxarır və insanı daha yüksək bir əxlaqi məsuliyyətə dəvət edir. Yaxşılıq, ədalət və mərhəmətin yalnız dünyəvi qazanc üçün deyil, əbədi bir qarşılıq üçün edilməsi gərəkdiyi fikrini gücləndirir. Bundan əlavə, bu inam, məzlumların haqlarının mütləq yerinə yetiriləcəyi, ədalətin təcəlli edəcəyi bir kainat təsəvvürü təqdim edir. Bu, xüsusilə həyatın mənasız olduğunu düşünənlərə ümid və hüzur aşılayan güclü bir perspektivdir. Axirət inamı, insanın varlıq məqsədini sorğulamasına yol açan dərin bir həqiqətdir.
