እስላም ውስጥ እብንዲት

እብንዲት; “መታዘዝ፣ መስጠት፣ አምልኮ፣ መንቀቀቅ፣ አምላክን ማወደስ” ማለት ነው።
በሃይማኖታዊ ቃላት ውስጥ ግን፣ “በተግባርና በአሳብ ላይ በመመስረት፣ በማድረግ በአላህ ዘንድ የተቀበለና ታማኝነትና ቅርብነትን የሚያመለክት እውቀት ያለው መታዘዝ” ማለት ነው።
ለአላህ እብንዲት፣ መታዘዝንና እኩልነትን የሚያሳይ ከፍታ ነው።
በቁርአን ውስጥ ሰዎች ለአላህ እብንዲት እንዲሰጡ ተፈጥረዋል (ዛሪያት፣ 51/56)፣ ሁሉም ነቢያት ሰዎችን ወደ አላህ እብንዲት እንዲሰጡ መጋባት እንደነበር ተጠቀሰበት (አል-በቀራ፣ 2/83)።

በቁርአን ውስጥ የእብንዲት ትርጉም፤ ታውሂድ (አል-ንሳ፣ 4/36)፣ መታዘዝ (አል-በቀራ፣ 2/172)፣ ጸሎት (አል-ሙን፣ 40/60)፣ መንቀቀቅ (አል-ፋቲሃ፣ 1/5)፣ እምነትና መልካም ሥራ (አል-ንሳ፣ 4/172-173)፣ አላህን መስበህና መንበር (አል-አራ፣ 7/206)፣ አላህን ማወቅና መለየት (ዛሪያት፣ 51/56) እንደሆነ ተጠቀሰበት።
ከእነዚህ ትርጉሞች በመነሳት፣ እብንዲት በሰፊ ትርጉም የእስላምን ትእዛዞችና እኩልነቶችን መከበርን፣ የአላህን ድንበሮችን መከላከልን ያመለክታል።

አንድ ድርጊት እብንዲት ለመሆን፤ በሰው ውስጥ እምነት፣ አሳብና ቅንነት ሊኖር ይገባል።
እብንዲቱ ለአላህ ምርኮን የተሟላ፣ ከእስላም ጋር የሚገናኝ ሊሆን አለበት።

በመተግበሪያ እንደሆነ፣ በሰፊ ትርጉም ውስጥ እብንዲት አራት ክፍል ይከፋፋል፦

አ፡ እምነት፣ ቅንነት፣ አሳብ፣ ልባዊ እብንዲቶችን እንደ መንከባከብ፣ ማውቀብ፣ ትዕግስት፣ ተክዋ።

ቢ፡ አጥብቆ ጸሎት ማድረግ፣ እረም ጾም መጠበቅ፣ በአንደኛ ምልክት መንገድ በአካል የሚደረጉ እብንዲቶች፣ እንደ ስም ማሰብ፣ ወላጆችን መክበር፣ ሰዎችን በመልካም ልምድ ማከበር።

ጂ፡ ዘካት፣ ስደት፣ ወደቅብና ወደ ድህነት ምርኮ ማቅረብ፣ እስራህን በአላህ መንገድ በማቅረብ።

ድ፡ ሃጽ መሄድ፣ ጂሃድ ማድረግ እንደሚሆን፣ በአካልና በሃብት በአንድነት የሚደረጉ እብንዲቶች።