Pag-aayuno sa Islam
Sa Islam, ang pag-aayuno ay nangangahulugang pag-iwas sa pagkain, inumin at pagtatalik mula pagsikat hanggang paglubog ng araw sa buong buwan ng Ramadan; hindi lamang ito pisikal na kilos kundi pati pagpipigil sa dila, galit at pag-aaksaya. Layunin nito na palakasin ang kalooban, alalahanin ang halaga ng mga biyaya at ang kakulangan ng iba.
Kumakain ang mga Muslim ng suhoor bago sumikat ang araw at nagbubukas ng ayuno sa iftar pagsapit ng paglubog ng araw; madalas ang iftar ay sandali ng pagbabahagi at pagkakaisa. Ang mga may sakit, matatanda, buntis/nagpapasuso at biyahero ay binibigyan ng kaginhawaan; ang hindi makapag-ayuno ay bumabawi sa ibang araw o sumusuporta sa mahihirap sa pamamagitan ng fidya.
Ang pag-aayuno ay hindi lang gutom, kundi isang pagsamba sa paglilinis ng puso at pagpapalago ng empatiya sa lipunan. Sinabi ng Propeta ﷺ: “Ang sinumang magbigay ng pagkain sa nag-aayuno para sa iftar ay tatanggap ng gantimpala tulad niya, at walang mababawas sa gantimpala ng nag-aayuno.” (Tirmidhi, Sawm, 82).
Pag-aayuno sa Islam
