ՀԱՎԱՏՔ ՀՐԵՇՏԱԿՆԵՐԻՆ ԻՍԼԱՄՈՒՄ
Իսլամում հրեշտակներին հավատալը հավատքի վեց պայմաններից մեկն է և կազմում է իսլամական հավատքի հիմնասյուներից մեկը։ Հրեշտակները արարածներ են, որոնք Ալլահը ստեղծել է լույսից։ Նրանք չունեն ազատ կամք, մշտապես ենթարկվում են Ալլահին և կատարում են Նրա հրամանները։ Հրեշտակները հեռու են մեղքից, տարբերվում են մարդկանցից և չունեն մարմնական ձև։ Նրանք չունեն սեռ և ազատված են մարդկային անհրաժեշտություններից, ինչպիսիք են ուտելը և խմելը։
Քուրանում հիշատակվում են չորս գլխավոր հրեշտակներ՝
Ջեբրաիլ (Ջիբրաիլ) – հայտնության հրեշտակ,
Միկաիլ – բնության երևույթների կառավարման հրեշտակ,
Իսրաֆիլ – հրեշտակ, ով փչելու է սուրը դատաստանի օրը,
Ազրաիլ – մահվան հրեշտակ։
Բացի այդ, կան հրեշտակներ, որոնք գրանցում են մարդկանց բարի և չար գործերը՝ Քիրամեն Քաթիբին, ինչպես նաև Մունքար և Նաքիր, ովքեր հարցաքննում են մահացածներին գերեզմանում։
Հրեշտակներին հավատալը կարևոր տեղ ունի իսլամական հավատքի համակարգում՝ օգնելով հավատացյալին ճանաչել Ալլահի զորությունն ու իմաստությունը։ Հրեշտակներին հավատալը անհրաժեշտ է, որպեսզի հավատքը լինի ամբողջական և կատարյալ։
